Haventafereel

nauwkeurig nagemaakt

Vrachtwagenmonteur, vrachtwagenchauffeur én minatuurvrachtwagen bouwer. Henri Jasper is het alle drie.

En die ene Wieringer kotter die hij in het klein maakte, kwam door zijn band met de visserij en Kaan Transport.



En zo is zijn diorama met een dagelijks tafereel van begin jaren ‘80 op de haven in Den Oever ontstaan. Onder beschermend glas, heel nauwkeurig nagemaakt is een visserman op een Wieringer kotter bezig met lossen. De viskisten vol gevangen vis hijsen ze vanuit het ruim van het schip in de vrachtwagen van Kaan. Voor Henri een bekende activiteit langs de kade. “Ik weet dat nog van vroeger.’’ De Wieringer woont al enige tijd in de Wieringermeerpolder, in Wieringerwerf. “Ik was jarenlang monteur bij Garage Nubo, later Verfaille in Hippolytshoef. En later in de vrachtwagens bij Gam Bakker. Als hobby ben ik nu al zeker 25 jaar miniatuurvrachtwagens aan het bouwen. Een tijd lang had ik in de vrachtwagen waarin ik reed zelfs plek in mijn cabine om tijdens verplichtte rusttijden, te verven, lijmen en bouwen.”


Visexpresse

De oudste wagen van Kaan Transport uit Hippolytushoef, heeft een vooruitstekende neus. Deze en een nieuwere grotere koelvrachtwagen met hogere instap en platte neus zoals in zijn diorama, zijn door Henri met veel precisie opgebouwd. “Toen Jack Kaan 50 jaar werd, ben ik gevraagd om een miniatuur als cadeau voor hem te maken. Zo vond ik via oude foto’s dat er vroeger Visexpresse achterop op de deuren stond.” Hij beperkt zich tot vrachtwagens van bedrijven boven het Noordzeekanaal, maar toen hij een mooi bouwpakket voor een kotter vond, was hij om. “Die heb ik ‘verwieringsd’ naar de WR 53, het huisnummer waarop ik woon in De Schoener, toevallig een straat vernoemd naar een boot in de Schepenwijk. De kotter heeft mijn moeders en ‘mijn meisjes’ (van zijn vrouw) naam: Aafje Malies. Aan dek liggen opgerolde netten, je ziet meeuwen vliegen op zoek naar een vissie. Dat is altijd zo bij het lossen.”


Modelautoclub 

Eigenlijk begon hij met treinmodellen van Minitix, maar ik vond vrachtwagens leuker, zeker toen ik af en toe in het weekend voor Heisterkamp in Oldenzaal ging rijden voordat ik beroepschauffeur werd. “Ik ben lid van de HO modelautoclub, zes keer per jaar komt er een blad uit. Er is vier keer een beurs. Dan showt iedereen zijn nieuwste modellen. De foto’s komen in het blad. Dat streelt je ego wel!” De modellen zijn, schaal 1 op 87. “Ik spuit alles in de juiste kleuren, knutsel zelf onderdelen in elkaar. De vrachtwagens maak ik naar foto’s van oude of nu nog bestaande wagens. Met de juiste kentekens erop. Ik kijk naar details als bumpers, wiel, wieldoppen. Vaak vraag ik het bedrijf om meer informatie. En ik ben een van de weinigen die de auto’s wetterd, waarbij je door drybruchen geen glimmend maar doffer effect krijgt. Alsof je echt stof door het buiten staan of rijden ziet. Of de zoutsporen van het water dat van het scheepsdek afloopt. Dat effect vind ik prachtig.”